طرح حفاظت از تالاب‌های ايران از سال ۱۳۸۴ به عنوان پروژه مشترک سازمان حفاظت محيط‌زيست و برنامه عمران ملل متحد آغاز به کار نموده است. این طرح نمونه‌ای از تلاش‌های صورت گرفته در راستای ارتقای مدیریت تالاب‌ها در کشور ایران به شمار می‌رود كه بر استقرار مديريت زيست‌بومی در سطوح ملی و محلی، فضای مناسب برای مشارکت ذی‌نفعان و تدوين و اجرای برنامه‌های مديريت جامع برای تالاب‌های مهم كشور تمركز نموده است. اين برنامه‌های مديريت در قالب یک فرایند مشارکتی و با هدف هم‌افزایی بین پروژه‌های توسعه‌ای و اقدامات حفاظتی در سطح حوضه آبریز تالاب‌ها تدوین می‌شوند و وظایف هر یک از نهادهای دولتی و غیردولتی در حفاظت از تالاب را هم‌راستا با شکل‌گیری توسعه پایدار در سطح حوضه مشخص می‌نمایند. در این بین علاوه بر پرداختن به موضوعات مختلف نظیر حفاظت از تنوع زیستی، معیشت جوامع محلی، اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی عمومی، مدیریت منابع آب و خاک با هدف تأمین حقآبه تالاب‌ها مورد توجه ویژه قرار می‌گیرد. در همین راستا با توجه به سهم قابل توجه بخش کشاورزی از منابع آبی حوضه، موضوع الگوسازی مشارکت مردم در احیا تالاب‌ها و استقرار كشاورزی پايدار در مناطق تالابی از طريق مشاركت ذی‌نفعان و سازمان‌هايی مانند جهاد كشاورزی از اهمیت خاصی برخوردار است.
